Ο φόβος του αγνώστου...στην χώρα των ονείρων...
Φόβος.... φόβος για τα πάντα... φόβος για το σήμερα.. για τις επιλογές μας.. για το αύριο.... Κάθε μέρα υπάρχει κάτι που δεν ξεχνάει να μας τρομοκρατήσει... Ο φόβος πηγάζει από μέσα μας, από το εξωτερικό περιβάλλον,από τις καταστάσεις και τους ανθρώπους, από τα ίδια τα συναισθήματά μας...είναι δίπλα μας... μέσα μας... ακολουθεί την σκιά μας....
Αν όλοι μας αναρωτηθούμε πόσα πράγματα μας φοβίζουν... σε σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουμε φτιάξει μια τεράστια λίστα... ακόμα και όσοι έχουν επιλέξει.. να πιστεύουν ότι αγνοούν το φόβο.... Φυσικά δεν τον ξεπερνάει κανείς...απλά πείθει τον εαυτό του ότι δεν υπάρχει...
Ανάλογα την στιγμή... ανάλογα την διάθεση.... και ανάλογα τα γεγονότα που επηρεάζουν άμεσα την ζωή μας, ζούμε με τις φοβίες μας... Κάπως έτσι έχει εισβάλει και σε εμένα ο φόβος του αγνώστου.... Ίσως όχι τόσο σε εμένα... αλλά σταδιακά με επηρεάζει....
Ερωτήματα όπως....
- Τι θα γίνει...;
- Είναι σωστή επιλογή;
- Μήπως κάνω λάθος...;
- Αν δεν το κάνω... μήπως έπρεπε να το κάνω... ή αν το κάνω... μήπως τελικά έπρεπε να το αποφύγω;
Άγνωστο... τόσο τρομακτικό.. αλλά και με μια αίσθηση γοητευτική.....Δεν ξέρεις τι να περιμένεις ...απλά ελπίζεις.... ελπίζεις αυτό που έχεις ονειρευτεί... να μεταμορφωθεί... από άγνωστο.. σε κάτι οικείο.. και γνώριμο...
Πόσες φορές μπορεί να πετύχει...; άγνωστο... ίσως και ποτέ.... Μένει λοιπόν να πάρεις την απόφαση...
Τολμάω ή όχι;.... Πάμε για όλα.. ή για τίποτα....
Προσωπικά... θα επιλέξω το άγνωστο.... και ας πονέσει..... και ας είναι λάθος.... θα μπορέσω να ζήσω με αυτό...... Δεν θα μπορέσω να ζήσω αν ξέρω ότι δεν δοκίμασα...
Φόβος.....Η ορθή χρήση του φόβου... είναι να ενεργεί ως μια προειδοποίηση, ως ένα "καμπανάκι", όταν βρισκόμαστε σε κάποια επικίνδυνη κατάσταση, ώστε να λάβουμε τα μέτρα μας και να προφυλαχθούμε. Η ορθή χρήση του φόβου.... μπορεί να μας βοηθήσει να διατηρηθούμε σε ετοιμότητα έναντι των προκλήσεων της ζωής,..... προφυλάσσοντας μας από την αμέλεια και την αδιαφορία, και διατηρώντας ενεργή τη σύνδεση με τη συνείδηση μας.
Ναι... τελικά .. είναι καλό να φοβάσαι..... γιατί μόνο έτσι μπορείς να προκαλέσεις την ζωή για κάτι καλύτερο... Η σταθερότητα είναι καλή..... η έκπληξη του αγνώστου μαγευτική...
4 comments:
Ναι! Έχω κάνει πολλά βήματα προς πολλές άγνωστες κατευθύνσεις και πάντα αγκάλιαζα τον φόβο και τον ζούπαγα και έπινα όλους τους χυμούς της γοητείας του!
Τώρα για πρώτη φορά νομίζω πως έπαιξα την κότα. Γιατί ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η σταθερότητα. Και την έκανα πέρα πολύ πρόσφατα. Την έστειλα μακριά.
Πες μου κάτι:
Σταθερότητα = Στασιμότητα?
Nope!
καλημερούδιααααααα!!!!!
Φοβάμαι κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμη...φοβάμαι την Κριτική,την Απόρριψη, την Αποτυχία, τη Μοναξιά.....Πιο πολύ όμως φοβάμαι την απαίσια αίσθηση της Δειλίας...Κλείνω λοιπόν τη μύτη και βουτάω μέσα στους φόβους μου....Χίλιες φορές ενεργή και αποτυχημένη παρά άεργη και δειλή..
Bicoutti.. μάλλον θα ακολουθήσω το παράδειγμα σου :).. και θα γίνω και εγώ... κοτομπέικον...
chloe... Το θέμα είναι.. την φορά.. 1001.. τι θα κάνεις;...γενικά.. κάθε φορά δεν μπορεί να έχει την ίδια αντιμετώπιση... Θα δείξει.. η νεκροψία..
"Προσωπικά... θα επιλέξω το άγνωστο.... και ας πονέσει..... και ας είναι λάθος.... θα μπορέσω να ζήσω με αυτό...... Δεν θα μπορέσω να ζήσω αν ξέρω ότι δεν δοκίμασα..."
δεν θα προσθέσω τίποτα παραπάνω...
Post a Comment